این پژوهش در نوع خود اولین بوده که به بررسی نشانه‌های مرتبط با فراشناخت یا توانایی فرد برای نظارت و کنترل شناخت می‌پردازد و دانشمندان آن را به عنوان «تفکر در مورد تفکر» توصیف کرده‌اند.
به گفته دانشمندان، مغز باید تصمیمات و نتایج تولید شده توسط آنها را پیگیری کند. فرد به این استمرار تفکر نیاز دارد.
به گمان محققان این توانایی قابل قیاس با حافظه در حال کار است که قشر پیش‌پیشانی را دخیل می‌کند.
محققان پیش‌بینی کرده‌اند که ارتباطات عصبی فراشناختی در نواحی مغزی مشابه مانند قشر فرونتال که مسؤول شناخت بوده و مغز در آن با ابراز شخصیت، تصمیم‌گیری و رفتار اجتماعی مرتبط است، قرار دارند.
دانشمندان به بررسی نورون‌ها در جانداران در سه منطقه قشر فرونتال مغزی پرداختند: حوزه چشم فرونتال(مرتبط با توجه بصری و حرکات چشم)، قشر پیش‌پیشانی خلفی جانبی مغز(مسؤول برنامه‌ریزی، سازماندهی و تنظیم حرکت) و حوزه چشم تکمیلی دخیل در برنامه‌ریزی و کنترل حرکات جهشی چشم که به حرکات بسیار سریع چشم برای تمرکز مجدد مستمر بر یک جسم گفته می‌شود.
برای شناسایی محل رویداد فراشناخت در مغز، داوطلبان یک وظیفه تصمیم‌گیری بصری را که شامل نورهای چشمک‌زن تصادفی و یک نور غالب بر روی یک مربع مقوایی بود، اجرا کردند. از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا محل ظهور نور غالب را به ذهن سپرده، محل آن را نشان دهند و درستی انتخاب را حدس بزنند.
محققان دریافتند در حالیکه فعالیت عصبی با تصمیمات و گمان‌ها در هر سه منطقه مغزی مرتبط بوده، فعالیت فراشناختی مفروض که تصمیمات را به شرط مرتبط کرده، منحصرا در حوزه چشم تکمیلی(SEF) قرار دارد.
به گفته محققان اگر فرد بر این تصور باشد که در حال دستیابی به چیز خوبی است، فعالیت عصبی در SEF بالا می‌رود. انسان‌ها علاقه‌مند به دریافت چیزهای خوب در زندگی هستند و برای دستیابی به آنها باید حال را با تصمیماتی که در گذشته گرفته‌اند مقایسه کنند.
دانشمندان بر این تصورند که این پژوهش گام نخست در فرایند سیستماتیک به سوی درک بهتری از هوشیاری است.
